Choroby odbytu

Przetoki odbytu

Przetoki odbytu

Przetoka odbytu (inaczej przetoka okołoodbytnicze) to nieprawidłowy kanał łączący wnętrze odbytu ze skórą wokół odbytu. Może pojawić się u chorych w różnym wieku.

Najczęściej występują u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna, jednak mogą też dotykać osób z chorobami ogólnoustrojowymi i nowotworami lub pojawić się jako powikłanie po zabiegach chirurgicznych.

Szczelina odbytu

Szczelina odbytu

Szczelina odbytu to małe podłużne pękniecie skóry i błony śluzowej kanału odbytu. Głównym objawem jest ból i dyskomfort podczas wypróżniania, często pojawiają się tez ślady krwi na papierze.

Szczelina odbytu to trudnogojąca się rana, która samodzielnie może goić się nawet kilka miesięcy.

Skutecznym wsparciem w procesie leczenia są wypisywane przez lekarza maści i czopki, jednak w niektórych wypadkach niezbędny może być zabieg chirurgiczny.

Hemoroidy

Hemoroidy

Hemoroidy to trzy guzki wypełnione krwią zbudowane z tkanki przypominającej gąbkę, które tworzą fizjologiczne uszczelnienie odbytu. Ich powiększenie się daje objawy chorobowe – mogą boleć, pękać i krwawić lub, gdy są bardzo powiększone, wypadać z odbytu podczas wypróżniania.

Objawy powiększonych hemoroidów można łagodzić za pomocą maści i czopków, jednak skutecznym leczeniem przyczynowym są zabiegi chirurgiczne.

Zakrzepy hemoroidalne

Zakrzepy hemoroidalne

Zakrzepy hemoroidalne to inaczej zakrzepy brzeżne odbytu. Pojawiają się z wyniku pęknięcia jednej z żył podskórnych otaczających odbyt, najczęściej z powodu zwiększonego parcia (podczas biegunki lub zaparcia).

Często mylone są z hemoroidami, jednak są to dwie różne choroby, o różnym pochodzeniu

 Głównym objawem zakrzepów hemoroidalnych jest pojawienie się małego bolesnego guzka w okolicy odbytu, który z czasem może przybrać ciemne zabarwienie.

Kłykciny (brodawki płciowe)

Kłykciny (brodawki płciowe)

Kłykciny (inaczej brodawki płciowe) to dolegliwość spowodowana zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) skóry i nabłonków okolicy narządów płciowych i odbytu.

Do infekcji HPV dochodzi najczęściej drogą kontaktów seksualnych. W miejscu zakażenia powstają drobne różowe brodawki, których rozmiar z czasem rośnie.

Szczególnie narażone na ich powstanie są osoby z obniżoną odpornością.

Poporodowe uszkodzenia zwieraczy odbytu, nietrzymanie stolca lub gazów

Poporodowe uszkodzenia zwieraczy odbytu, nietrzymanie stolca lub gazów

Poporodowe uszkodzenia zwieraczy odbytu są jednym z najczęstszych powikłań porodów naturalnych. Początkowo mogą nie dawać żadnych objawów, szczególnie gdy uszkodzenia zostaną naprawione chirurgicznie, jednak z czasem u kobiet może dochodzić do nietrzymanie gazów i stolca.

Znacznie rzadziej te same objawy pojawiają się u mężczyzn, jako powikłanie operacji okolic odbytu, chorób zapalnych jelit czy, pojawiającego się z wiekiem, pogorszenia sprawności mięśni dna miednicy.

Rak odbytu

Rak odbytu

Rak odbytu najczęściej wywołany jest wcześniejszym zakażeniem onkogennym szczepem wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV). Co do zasady przebieg i skutki zakażenia są takie same jak w przypadku raka szyjki macicy.

Najlepszą metodą profilaktyki jest regularne przeprowadzanie cytologii kanału odbytu u osób z grupy ryzyka. Pierwsze objawy raka odbytu łatwo zbagatelizować, ponieważ są zbliżone do hemoroidów (dyskomfort, ból, krwawienie), dopiero z czasem dołączają się objawy ogólnoustrojowe, takie jak anemia, osłabienie czy zmniejszenie masy ciała.

Inne choroby odbytu (fałdy skórne, świąd, wypadanie)

Inne choroby odbytu (fałdy skórne, świąd, wypadanie)

Zniekształcenie skóry odbytu (inaczej fałdy skórno-anodermalne lub zewnętrzne żylaki odbytu) powstają zwykle u kobiet podczas akcji porodowej, gdy skóra wokół odbytu nadmiernie się rozciąga. Czasem stanowią jedynie defekt kosmetyczny, jednak w niektórych wypadkach mogą przyczyniać się do dyskomfortu lub świądu. Świąd odbytu może towarzyszyć zarówno przewlekłej biegunce, jak i większości chorób proktologicznych. Wypadanie odbytu dotyka najczęściej kobiet w zaawansowanym wieku i wynika z osłabienia mięśni dna miednicy. Do właściwego doboru metody leczenia niezbędne jest odpowiednia diagnostyka.

Umów wizytę

Umów wizytę

Jeśli podejrzewasz u siebie którąś z opisanych powyżej chorób odbytu, warto zgłosić się do lekarza proktologa. To on dobierze odpowiednią diagnostykę, wdroży właściwe leczenie oraz pokieruje Cię na dodatkowe konsultacje do innych lekarzy, jeśli pojawi się taka potrzeba. Specjalistami, którzy mogą pełnić pomocniczą rolę w procesie diagnostyki i leczenia są chirurg, onkolog, fizjoterapeuta oraz dietetyk.

Umów wizytę